22 april 2020

Wat gebeurt er intern?

We ‘doen’ het moment over… in slow motion. “Hoe komt dat toch, dat het maar niet lukt om te zeggen wat ik echt denk en wil zeggen. Achteraf kan ik me wel voor mijn kop slaan”, zucht Jasmijn. Dan denk ik: “… dát had ik moeten zeggen.” Ik vraag naar haar gevoel... Ze antwoordt. “Ja, dûhhû, wat denk je? Klein, dom, ongemakkelijk... niets waard.”

Ik antwoord met “Aha…”, alsof ik het probleem al begrijp. Ze wordt boos. “Dus je voelt je ongemakkelijk”, zeg ik en las een stilte in... Aan de andere kant blijft het ook stil… Haar ogen dwalen door de kamer, alsof ze aan wat anders wil denken, maar besluit dan toch erop in te gaan... “Hoezo, aha…”, vraagt Jasmijn.

Vluchten voor gevoelens, doen we gemakkelijk. Het is ook gemakkelijk. Een masker werkt.

Het voelen heb je juist nodig om verandering in gang te zetten. Je “oude” gedrag is bekend. Daar heb je ervaring mee. Je weet hoe dat werkt en hoe mensen daar in de regel op reageren. Als je ongemak herkent, begrijpt, kun je er mee aan de slag en bewust ander gedrag inzetten dat ook effectief gaat zijn omdat je dan niet meer worstelt met je gevoel. Je begrijpt immers waar dat vandaan komt.

Ombuigen

“Toch gaan we het zo doen”, bedachten we om een tag te hangen aan het moment waarop ze het ongemak even zou toestaan. Ongemak hoorde erbij. “Toch gaan we het zo doen.” Ze leert daarmee het moment dat ze vlucht te herkennen, eraan te wennen en het niet meer uit het moment te halen, het ongemak gemakkelijker te accepteren en het eerstvolgende te doen wat op dat moment, in die situatie best passend is.…

*foto's van Leandro De Carvalho en Annca